Bazen yalniz kalmak gerekir

Bazen hayat maratonunda yalniz kalmak gerekir. Ama bir saat yetmez, bir gun degil bir hafta yalniz kalmak gerekir. Yaninda olsa bile insanlar dusuncelerine girmelerine izin vermemen gerekir. Herseyi gozden gecirmek gerekir bazen. Yasadigin sehri anlamak gerekir, yaptigin isi, okudugun kitabi, gezdigin mahalleleri, yaptigin sporlari, onundeki adimlari,ertesin gun ne yapacagini, ertesi sene yapacagini gozden gecirmek gerekir. Cok sik olmasa da bunu yapmak gerekir.

Kendini anlamak icin sorlari sorman lazim bu vakitlerde. Kendinle daha barisik yasaman icin biraz huzursuz olmak iyi gelir insana. Insani tetikte tutar huzursuz olmak. Insana olumun sandigindan yakin oldugunu, insana otuzlarin cokta yakin oldugunu, insana sorumluluklarini hatilatir.

Boyle zamanlarda yalniz kalabilmek oduldur aslinda insana. Insana onemli kararlar vermesinde yardimci olur ve en onemli seyleri sorgulamasini saglar.

Yalnizlik ilginc bir seydir aslinda. En guzel odul olmakla birlikte bazen, yeri geldiginde en aci ceza haline de gelebilir insan icin. Her iki anda da sorgulamak cok onemlidir. Her iki anda da insan hayata daha fazla tutunmali, hayatin ona bir amac olarak degil arac olarak verildigini her daim hatirlatmalidir kendine. Insan istedigine inanmakta ozgur olsada inkar edemez ki topraktan geldik topraga gidiyoruz.